Η υψηλή τιμή του γάλακτος στην Ελλάδα «ανάγκασε» μέχρι και το Reuters να ασχοληθεί πρόσφατα, σε έρευνα του, με το θέμα χαρακτηρίζοντας την περίπτωση της χώρας μας ως «μοναδική στην Ευρώπη».
Η έρευνα του διεθνούς πρακτορείου, ξεκίνησε από μια φάρμα στον Ορχομενό. Ο κτηνοτρόφος παραδέχτηκε στην κάμερα ότι πουλάει σε γνωστή γαλακτοβιομηχανία προς 0,45 ευρώ το λίτρο το γάλα που παράγει. Αυτή είναι και η 2η υψηλότερη τιμή στην Ευρώπη όπως προκύπτει από τα στοιχεία της Eurostat.
Στην Γερμανία αλλά και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες ο παραγωγός πουλάει 0,33 ευρώ το λίτρο και ο καταναλωτής αγοράζει το τελικό προϊόν σε τιμές έως 0,83 ευρώ το λίτρο, δηλαδή 150% ακριβότερα. Αντίθετα στην Ελλάδα όπως προκύπτει από τα στοιχεία του Παρατηρητηρίου Τιμών της Υπηρεσίας Εποπτείας της Αγοράς (Υπ. Ανάπτυξης), ο παραγωγός πουλάει προς 0,45 ευρώ το λίτρο και ο Έλληνας καταναλωτής αγοράζει μέχρι και 1, 65 ευρώ, δηλαδή 250% ακριβότερα.
Τι μεσολαβεί στην ενδιάμεση διαδρομή από την κτηνοτροφική μονάδα ως το σούπερ μάρκετ και η τιμή του γάλακτος εκτινάσσεται στα ύψη;
-έλλειψη ανταγωνισμού. Όσες βιομηχανίες επιχείρησαν να μειώσουν τις τιμές κατέγραψαν μεγάλες ζημιές και αυτομάτως …συμμορφώθηκαν με το…status quo της αγοράς. Ακόμη όμως και η είσοδος στην αγορά προϊόντων γάλακτος ιδιωτικής ετικέτας από όλες σχεδόν τις μεγάλες αλυσίδες σούπερ μάρκετ και μάλιστα σε τιμές που αρχίζουν από 0,80 ευρώ και δεν ξεπερνούν το 1 ευρώ δεν φαίνεται να πίεσαν τις μεγάλες γαλακτοβιομηχανίες ώστε να μειώσουν τις τιμές των προϊόντων τους ή να σταματήσουν τις διαρκείς ανατιμήσεις.
-ακριβή πρώτη ύλη. Σήμερα η κυρίαρχη μορφή κτηνοτροφίας είναι η σταβλισμένη κτηνοτροφία. Δηλαδή, επί σχεδόν δώδεκα μήνες τα εσώκλειστα ζώα σιτίζονται με πανάκριβες εισαγόμενες ζωοτροφές. Σε αντίθεση με το εξωτερικό που οι αγελάδες βόσκουν σε χορτολιβαδικές εκτάσεις χωρίς τεράστια κόστη. Είναι ενδεικτικό ότι στην Ελλάδα κυριαρχούν οι μικρές μονάδες (έως 40 αγελάδες) ενώ στις μεγάλες χώρες της ΕΕ μια μέση κτηνοτροφική μονάδα διαθέτει πάνω από 300 αγελάδες.
-Περιορισμένη διάρκεια ζωής του προϊόντος. Στην Ελλάδα το φρέσκο γάλα επιτρέπεται να «ζει» το πολύ για πέντε ημέρες σε αντίθεση με τις υπόλοιπες χώρες της Ευρώπης όπου το φρέσκο γάλα μπορεί να λήγει και ύστερα από εννέα ημέρες.
-Η πολιτική των «επιστροφών» που υιοθετούν τα supermarket. Το κόστος για το γάλα που λήγει, το επιβαρύνεται η γαλακτοβιομηχανία και όχι το supermarket. Αυτό το κόστος φυσικά, μετακυλύεται στον τελικό καταναλωτή.
-Η φθίνουσα παραγωγή. Ένας από τους λόγους της υψηλής τιμής είναι και η δραστική μείωση του αριθμού των κτηνοτρόφων (δεν ξεπερνούν τους 4.000 σε σχέση με 10.000 πριν 10 χρόνια).
Οι γακτοβιομηχανίες υποστηρίζουν ότι η Ελλάδα δεν μπορεί να συγκριθεί με οποιαδήποτε άλλη χώρα της ΕΕ. Και αυτό γιατί οι ελληνικοί όμιλοι αντιμετωπίζουν μία σειρά από αυξημένα κόστη όπως είναι οι τιμές πρώτης ύλης, η υψηλή φορολογία, τα μεταφορικά έξοδα αφού οι μονάδες επεξεργασίας είναι απομακρυσμένες από τις ζώνες γάλακτος καθώς και οι επιστροφές από τα σούπερ-μάρκετ.
Ο πόλεμος των πέντε ημερών
Πολλοί υποστηρίζουν ότι αν καταργηθεί ο νόμος που οριοθετεί τη διάρκεια ζωής του φρέσκου γάλακτος στις πέντε ημέρες -όπως άλλωστε θέλει να κάνει το Υπουργείο Ανάπτυξης μαζί με τον ΟΟΣΑ -και προσαρμοστεί στα ευρωπαϊκά δεδομένα όπου το φρέσκο γάλα έχει διάρκεια ζωής από 5-9 ημέρες, ενδεχομένως να μειωθούν οι επιστροφές από τα σούπερμάρκετ και να πέσουν οι τιμές.
Από την άλλη, θα είναι ορατός ο κίνδυνος για τις ελληνικές γαλακτοβιομηχανίες να αυξηθούν οι εισαγωγές, κάτι που μέχρι σήμερα αποτρέπει η υπάρχουσα νομοθεσία. Μπορεί όμως το γάλα να έχει μεγαλύτερη διάρκεια ζωής; Σύμφωνα με τους επιστήμονες μπορεί. Κι αυτό γιατί το ελληνικό γάλα πλέον δεν έχει τόσους μικροοργανισμούς όσο παλαιότερα λόγω της ανάπτυξης της τεχνολογίας που χρησιμοποιείται στις φάρμες και εφόσον οι συνθήκες υγιεινής είναι καλές, η διάρκεια ζωής του παστεριωμένου που τώρα περιορίζεται στις πέντε ημέρες μπορεί να επιμηκυνθεί. Πάντως πόσο «φρέσκο» θα μπορεί να θεωρείται ένα γάλα 10 ημερών είναι ένα θέμα που μένει να απαντηθεί από τους ειδικούς. Η παράταση πάντως της ζωής του γάλακτος έχει διχάσει ακόμη και τους υπεύθυνους συσκευασίας, με τους μισούς να τάσσονται υπέρ και τους υπόλοιπους κατά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου